Ηλιακό Σύστημα Εξωηλιακά Συστήματα Κοσμική Γεωγραφία Ο Γαλαξίας μας Οι Γαλαξίες
Κοσμικές Διαδρομές
Αστρονομικά Νέα
Βασικές Γνώσεις
Άρθρα & Θέματα
Ημεροδείκτης
Κύρια Άρθρα
ΙΑΑ Πρώτη σελίδα
ΕΑΑ Πρώτη σελίδα
επιστροφή 


Ηλιακό Σύστημα
 

Ο Άρης είναι ο 4ος κατά σειρά πλανήτης του ηλιακού συστήματος και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 228.000.000 km από τον Ήλιο. Η ύπαρξη του είναι γνωστή από την αρχαιότητα και το κόκκινο χρώμα του ενέπνευσε τους αρχαίους Έλληνες στο να του δώσουν το όνομα του θεού του πολέμου.

[copyright Calvin J.Hamilton]

Ο Άρης έχει διάμετρο 6800 km περίπου, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 1 περίπου γήινη ημέρα και περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε 1.9 γήινα χρόνια. Η μέση επιφανειακή του θερμοκρασία είναι -60 βαθμοί Κελσίου περίπου, αλλά η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει και τους 20 βαθμούς. Η ατμόσφαιρα του αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα (95%), άζωτο, αργό και ελάχιστο νερό, αρκετό όμως για να δημιουργεί λίγα νέφη.

 
 
ΗΛΙΟΣ
ΕΡΜΗΣ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΓΗ-ΣΕΛΗΝΗ
ΑΡΗΣ
ΑΣΤΕΡΟΕΙΔΕΙΣ
ΔΙΑΣ
ΚΡΟΝΟΣ
ΟΥΡΑΝΟΣ
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ
ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ (νάνος πλανήτης)

Πριν την εξερεύνηση του από τις διαστημικές ακάτους Viking Landers 1 και 2, που προσεδαφίστηκαν στον Άρη, υπήρχε η άποψη ότι μπορεί στον πλανήτη αυτόν να είχε αναπτυχθεί κάποιο είδος εξωγήινη ζωής (μικροοργανισμοί). Η άποψη αυτή δεν τεκμηριώθηκε από τα βιολογικά πειράματα που έγιναν στις ακάτους. Σχετικά πρόσφατα όμως ανακαλύφθηκε στην Ανταρκτική ένας μετεωρίτης που αποδείχθηκε ότι προέρχεται από τον Άρη. Μερικοί επιστήμονες θεωρούν ότι ορισμένοι τριχοειδείς σχηματισμοί που υπάρχουν στον μετεωρίτη είναι απολιθώματα μικροοργανισμών. Πρόσφατες έρευνες από ένα διαστημόπλοιο που έγινε τεχνητός δορυφόρος του Άρη έδειξαν την παρουσία νερού στον πλανήτη, προφανώς κάτω από την επιφάνειά του. Σε συνδυασμό με τη φωτογράφιση γεωλογικών σχηματισμών που θυμίζουν ποτάμια και λίμνες, εικάζεται ότι ο Άρης είχε κάποτε μεγάλες ποσότητες επιφανειακών νερών, οπότε είναι πιθανό να αναπτύχθηκε και εκεί ζωή, όπως στη Γη. Έχουν σχεδιασθεί διαστημικές αποστολές για να ελέγξουν αυτήν την υπόθεση.

ΕΙKΟΝΑ (δεξιά):
Εικόνα από τον Mars Global Surveyor του όρους Olympus Mons. Το ύψος του είναι περίπου 25 km (περίπου 3 φορές το ύψος των Ιμαλαίων). Είναι εμφανή και ορισμένα αμυδρά νέφη.

Μέχρι το 2000 είχαν γίνει πάνω από 30 απόπειρες να σταλούν διαστημικές αποστολές στον Άρη, τόσο από τις ΗΠΑ και την πρώην Σοβιετική Ένωση όσο και από τις διαστημικές υπηρεσίες της Ευρώπης και Ιαπωνίας . Τις περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες αυτού του πλανήτη τις έχουμε από τις επιτυχείς διαστημικές αποστολές Viking 1 & 2, Mars Pathfinder και Mars Global Surveyor, από την σειρά Mars Surveyor, καθώς και από τις αποστολές Nozomi της Ιαπωνίας, Mariner (USA) και Mars (USSR). Τον Απρίλιο του 2001 εκτοξεύθηκε το Mars Odyssey και από τον Οκτώβριο του ίδιου έτους μπήκε σε τροχιά γύρω από τον Άρη συλλέγοντας συνεχώς πληροφορίες με σημαντικότερες επιτυχίες την ανακάλυψη τεραστίων αποθεμάτων παγωμένου νερού και την λεπτομερή καταγραφή της δομής της Αρειανής επιφάνειας και των ορυκτών της στοιχείων. Η αποστολή αυτή θα συνεχιστεί μέχρι και το 2006 με βασικό σκοπό την καταγραφή και μελέτη του Αρειανού κλίματος. Άλλες αποστολές που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι:

  • η αποστολή Mars Express από την ESA που εκτοξεύθηκε τον Ιούνιο του 2003 και περιελάμβανε το όχημα εδαφους Beagle 2. Δυστυχώς παρόλη την επιτυχή αποδέσμευση του Beagle 2 από το Mars Express στις 19 Δεκεμβρίου του 2003 χάθηκαν τα ίχνη του προτού προλάβει να προσεδαφιστεί.
  • η αποστολή Mars Exploration Rover Mission της ΝΑSA η οποία εκτοξεύθηκε στις 10 Ιουνίου 2003 και περιλαμβάνει 2 σύγχρονα οχήματα προσεδάφισης (Spirit και Opportunity) τα οποία έχουν την δυνατότητα να εξερευνούν μια περιοχή διαμέτρου 100 μέτρων την ημέρα.

Άλλες αποστολές που έχουν πραγματοποιηθεί είναι οι: Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της ΝΑΣΑ (2005), Phoenix της ΝΑΣΑ (2008), ενώ προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί και το Mars Science Laboratory, ένα μακράς διάρκειας όχημα εδάφους της ΝΑΣΑ (2011).

ΕΙKΟΝΑ (αριστερά):
Μωσαϊκό 102 εικόνων του Άρη από τον Viking 1 Orbiter (Φεβρουάριος 1980). Την εικόνα αυτή θα είχε ένας παρατηρητής σε ύψος 2500 km από την επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη. Είναι εμφανής στο κέντρο, η κοιλάδα Valles Marineris, μήκους 3000 km και βάθους περίπου 8 km. Εμφανή, στο αριστερό μέρος της εικόνας, είναι και 3 ηφαιστειακοί κρατήρες.



[Για την αναπαραγωγή ευχαριστούμε τo National Space Science Data Center (NSSDC) των ΗΠΑ.]
 
Η επίσκεψη αυτού του δικτυακού τόπου προϋποθέτει την αποδοχή των "όρων χρήσης"

© 2004-2010, Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών