Η κατανομή του μήκους του μεγάλου ημιάξονα της τροχιάς των αστεροειδών της κύριας ζώνης παρουσιάζει ορισμένα κενά, τα οποία ονομάζονται διάκενα Kirkwood (Kirkwood gaps) Αυτά τα διάκενα προκαλούνται κυρίως από τη βαρυτική επίδραση του Δία. Μερικοί αστεροειδείς έχουν συντονιστεί με την περίοδο περιφοράς του Δία (11.86 έτη) και τον συνοδεύουν στην κίνηση του γύρω από τον Ήλιο. Οι αστεροειδείς αυτοί, που ονομάζονται Τρωικοί, είναι συγκεντρωμένοι γύρω από δύο σημεία ισορροπίας, που ονομάζονται σημεία Lagrange. Τα σημεία αυτά ορίζονται ως οι κορυφές των δύο ισοπλεύρων τριγώνων που σχηματίζονται, το καθένα, με άλλες δύο κορυφές τον Ήλιο και τον Δία.

Το 5% περίπου των αστεροειδών έχουν πολύ έκκεντρες τροχιές, οι οποίες τέμνουν τις τροχιές ενός ή και περισσότερων πλανητών, συγκεκριμένα της Γης, του Άρη, του Δία ή του Κρόνου. Η τροχιά του Χείρωνα τέμνει ακόμα και την τροχιά του Ουρανού! Η μελέτη της κίνησης των αστεροειδών, των οποίων η τροχιά τέμνει την τροχιά των γήινων πλανητών, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι θα μπορούσαν να συντριβούν πάνω σε κάποιον από αυτούς. Η πιθανότητα μιας τέτοιας σύγκρουσης είναι, πάντως, πολύ μικρή.