Η Αφροδίτη έχει διάμετρο 12100 km περίπου, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σε 243 περίπου γήινες ημέρες, με φορά αντίστροφη από αυτή της Γης, και περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε 224 γήινες ημέρες. Η Αφροδίτη έχει παρόμοιο μέγεθος και πυκνότητα με την Γη αλλά πολύ διαφορετική σύσταση της ατμόσφαιρας της, που είναι πολύ πυκνή και αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα (96%) και άζωτο (3%), χωρίς ίχνος υδρατμών. Τα παρατηρούμενα νέφη αποτελούνται από σταγονίδια θειικού οξέως. Η μέση επιφανειακή της θερμοκρασία είναι 482 βαθμοί Κελσίου. Η υψηλότατη αυτή θερμοκρασία, ψηλότερη ακόμα και από του Ερμή παρόλο που αυτός βρίσκεται πλησιέστερα στον Ήλιο, είναι αποτέλεσμα του φαινομένου του θερμοκηπίου. Η ηλιακή ακτινοβολία περνά μέσα από τα νέφη και μετατρέπεται σε θερμότητα, η οποία λόγω της πυκνής ατμόσφαιρας διοξειδίου του άνθρακα δεν μπορεί να ξεφύγει με μορφή υπέρυθρης ακτινοβολίας και έτσι σταδιακά αυξάνεται η θερμοκρασία του πλανήτη.

Λόγω της πλήρους νεφοκάλυψης της Αφροδίτης οι οπτικές παρατηρήσεις μπορούν να χαρτογραφήσουν μόνο τα υψηλά στρώματα των νεφών. Όμως με την βοήθεια ραντάρ οι διαστημικές αποστολές της NASA, Pioneer Venus mission (1978) και Magellan Radar Mapping (1990-94) και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, Venera 15 & 16, μπόρεσαν να χαρτογραφήσουν με μεγάλη ακρίβεια την επιφάνεια της Αφροδίτης, η οποία είναι διάσπαρτη από ηφαίστεια, κρατήρες, τεράστιες χαράδρες και από εμφανείς ροές λάβας.

Έχουν γίνει πάνω από 27 απόπειρες να σταλούν διαστημικές αποστολές στην Αφροδίτη, τόσο από τις ΗΠΑ (σειρά Mariner, Pioneer Venus 1, Galileo & Magellan) όσο και από την πρώην Σοβιετική Ένωση (σειρά Venera και Vega).

ΕΙKΟΝΑ: Η Αφροδίτη όπως την χαρτογράφησε με την βοήθεια ραντάρ η Αποστολή Magellan. [Για την αναπαραγωγή ευχαριστούμε τo National Space Science Data Center (NSSDC) των ΗΠΑ.]