Στις 25 Ιανουαρίου, ανακοινώθηκε η ανακάλυψη ενός νέου
ψυχρού και βραχώδη εξωηλιακού πλανήτη, που ονομάστηκε OGLE
2005-BLG-390Lb. Αυτός ο πλανήτης παρατηρήθηκε από τα επιστημονικά
προγράμματα PLANET/RoboNET, OGLE και MOA μέσω της μεθόδου
των μικρο-βαρυτικών φακών. Αρχικά η ομάδα OGLE (Αμερικής-Πολωνίας)
παρατήρησε στις 11 Ιουλίου 2005 ένα σήμα, χαρακτηριστικό
των μικρο-βαρυτικών φακών, μεταξύ του ερυθρού νάνου OGLE
2005-BLG-390 και ενός αστέρα (G2-4 giant) και ειδοποίησε
σχετικά και τις υπόλοιπες ομάδες που ασχολούνται με παρόμοιες
έρευνες. Στις 10 Αυγούστου 2005, η ομάδα PLANET/RoboNET
χρησιμοποιώντας το επίγειο Δανέζικο τηλεσκόπιο 1.54m του
ESO στη LaSilla της Χιλής και το τηλεσκόπιο των 0.6m του
αστεροσκοπείου Perth της Δυτικής Αυστραλίας, διαπίστωσε
την ύπαρξη μιας ανωμαλίας (διάρκειας σχεδόν μισής μέρας)
στην καμπύλη φωτός του αστέρα G2-4. Αυτή η ανωμαλία είναι
το αναμενόμενο αποτέλεσμα της ύπαρξης ενός πλανήτη που περιστρέφεται
γύρω από έναν αστέρα που λειτουργεί ως βαρυτικός φακός.
Η επιστημονική ομάδα MOA (Ιαπωνίας-Νέας Ζηλανδίας) επιβεβαίωσε
αυτά τα αποτελέσματα.
Από τις επιστημονικές αναλύσεις των δεδομένων προέκυψαν
τα παρακάτω στοιχεία για τα χαρακτηριστικά τόσο του ερυθρού
νάνου όσο και του εξωηλιακού πλανήτη:
Στοιχεία του αστέρα OGLE
2005-BLG-390 |
Μάζα ερυθρού
νάνου |
~ 0.22 MΗλίου (δηλαδή σχεδόν
το 1/4 του Ήλιου) |
Ορθή αναφορά ερυθρού
νάνου |
17h 54m 19s |
Απόκλιση ερυθρού νάνου |
-30ο 22΄ 38΄΄ |
Φασματικός Τύπος |
Μ |
Απόσταση αστέρα από τη
Γη |
~ 25.000 έτη φωτός στον Αστερισμό του
Υδροχόου, κοντά στο κέντρο του δικού μας Γαλαξία. |
Στοιχεία του εξωηλιακού
πλανήτη OGLE 2005-BLG-390Lb |
Μάζα πλανήτη |
~ 5.5 MΓης |
Θερμοκρασία πλανήτη |
~ -220ο C |
Απόσταση του πλανήτη από
τον ερυθρό νάνο |
2.9AU σχεδόν 3 φορές απόσταση Γης- Ήλιου |
Περίοδος περιστροφής του
πλανήτη γύρω από τον ερυθρό νάνο |
~ 10.4 γήινα χρόνια |

Η παρατηρούμενη καμπύλη φωτός
του μικρο-βαρυτικού φαινομένου OGLE 2005-BLG-390 και η αντίστοιχη
θεωρητική (συνεχής καμπύλη) συναρτήσει του χρόνου. Πάνω αριστερά
φαίνεται η καμπύλη φωτός του αστέρα κατά τη διάρκεια των τελευταίων
4 ετών ενώ πάνω δεξιά υπάρχει σε μεγέθυνση η απόκλιση της
καμπύλης φωτός που αποτέλεσε ένδειξη ύπαρξης πλανήτη! (Beaulieu
et al., Nature 2006).
Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί σχεδόν 170 εξωηλιακοί πλανήτες
με διάφορες μεθόδους. Ο πρώτος ανακαλύφθηκε το 1995. Όμως
κανένας από αυτούς δεν είχε παρόμοια χαρακτηριστικά με εκείνα
που έχουν οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος (π.χ. απέχουν
πολύ λίγο από τον αστέρα, είναι πολύ μεγαλύτεροι κ.τ.λ.)
Με την σχετικά καινούρια μέθοδο των μικρο-βαρυτικών φακών
συνολικά έχουν βρεθεί 3 εξωηλιακοί πλανήτες, δύο από τους
οποίους μοιάζουν στο μέγεθος με τον Δία σε αντίθεση με τον
OGLE 2005-BLG-390Lb που είναι πολύ μικρότερος και θα μπορούσαμε
να πούμε ότι προσομοιάζει πιο πολύ στη Γη.
Ο πλανήτης αυτός είναι ο μικρότερος εξωηλιακός πλανήτης
που έχει βρεθεί ποτέ και γι'αυτό το λόγο πολλοί θεωρούν
ότι η μέθοδος των μικρο- βαρυτικών φακών θα βοηθήσει πολύ
στην εύρεση μικρών εξωηλιακών πλανητών που να μοιάζουν με
τη Γη.