Οι αστρονόμοι με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου ακτίνων-γ Integral της ESA ανακάλυψαν πρόσφατα τον γρηγορότερα περιστρεφόμενο αστέρα νετρονίων. Ονομάζεται XTE J1739-285, ανακαλύφθηκε το 1999 από το δορυφόρο Rossi X-Ray Timing Explorer (RXTE) και περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του 1122 φορές το δευτερόλεπτο. Το 2005 ανακαλύφθηκαν από τον Integral εκλάμψεις ακτίνων-Χ από τον αστέρα. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί πλήθος παρόμοιων εκλάμψεων. Ένας αστέρας νετρονίων είναι η τελική κατάληξη αστέρων που έχουν μάζα μεγαλύτερη από εκείνη του ήλιου μας (πάνω από 4-8 φορές περίπου). Έχει ακτίνα της τάξεως των 10 χιλιομέτρων και πυκνότητα που ξεπερνάει τα εκατό εκατομμύρια τόνους ανά κυβικό εκατοστό. Όταν ο αστέρας νετρονίων βρίσκεται σε ένα διπλό σύστημα με έναν άλλον αστέρα, μπορεί να απορροφήσει μεγάλες ποσότητες υλικού από το συνοδό του σχηματίζοντας, εκτός από ένα δίσκο προσαύξησης, ένα στρώμα με πάχος περίπου 5 έως 10 μέτρα στην επιφάνεια του. Αυτό το υλικό προκαλεί θερμοπυρηνικές εκρήξεις που διαρκούν μερικά δευτερόλεπτα, δημιουργώντας εκλάμψεις ακτίνων-Χ. Από προηγούμενες παρατηρήσεις φάνηκε ότι η περιοδικότητα των εκλάμψεων στις ακτίνες-Χ είναι ανάλογη της ιδιοπεριστροφής των αστέρων νετρονίων. Οι γρηγορότερα περιστρεφόμενοι αστέρες νετρονίων, που είχαν καταγραφεί στο παρελθόν, περιστρέφονταν από 270 έως 619 φορές το δευτερόλεπτο.

Εικόνα1: Καλλιτεχνική εικόνα που απεικονίζει έναν υπέρπυκνο αστέρα νετρονίων (στο κέντρο του δίσκου προσαύξησης υλικού) και το συνοδό του (κόκκινο) αστέρα (Δικαιώματα: ESA, NASA/Dana Berry).