Η επεξεργασία δεδομένων του υπέρυθρου διαστημικού παρατηρητηρίου ISO (Infrared Space Observatory) της ESA δίνει για πρώτη φορά αποτελέσματα σχετικά με την ύπαρξη δύο περιοχών σχηματισμού πολύ μεγάλων αστέρων, που λάμπουν 100.000 φορές περισσότερο από τον Ήλιο. Αυτά τα δύο πολύ ψυχρά και πυκνά νέφη βρέθηκαν σε μια περιοχή του γαλαξία με κωδική ονομασία ISOSSJ8364-0221. Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να απαντήσει σε ερωτήματα όπως π.χ., γιατί είναι μόνο λίγες οι περιοχές του διαστήματος όπου μπορούν να γεννηθούν τόσο μεγάλοι αστέρες. Η παρατήρηση αυτών των περιοχών είναι αρκετά δύσκολη, καθώς βρίσκονται αρκετά μακριά και περικλείονται από πλούσια κελύφη σκόνης. Έτσι για τον εντοπισμό τους μας βοηθάει η παρατήρηση στο υπέρυθρο, καθώς μόνο τα σχετικά μεγάλα μήκη κύματος της υπέρυθρης ακτινοβολίας που εκπέμπεται από αυτές τις περιοχές δραπετεύουν από τα κελύφη σκόνης. Οι δύο περιοχές που εντοπίστηκαν από τους Birkmann et al (2006 ApJ, 637, 380) έχουν θερμοκρασίες 16.5 Κέλβιν (-256.5 ^οC) και 12 Κέλβιν (-261^οC) και έχουν μάζες ~75Μ_Ήλιου και ~280Μ_Ήλιου αντίστοιχα. Στην πρώτη περιοχή υπάρχουν ενδείξεις βαρυτικής κατάρρευσης.
Η έρευνα αυτή ίσως να μπορέσει να βοηθήσει και στην κατανόηση των πιο μακρινών αντικειμένων του Σύμπαντος. Παρατηρώντας δισεκατομμύρια έτη φωτός στο παρελθόν, το μόνο που μπορούμε να δούμε στους πολύ μακρινούς γαλαξίες είναι οι φωτεινοί, μεγάλοι αστέρες. Εάν λοιπόν κατανοήσουμε τον τρόπο δημιουργίας αυτών των αστέρων, τότε ίσως έχουμε περισσότερα στοιχεία για να καταλάβουμε πώς εξελίσσονται και οι γαλαξίες.