Χρησιμοποιώντας το πολύ μεγάλο τηλεσκόπιο (VLT), διεθνής ομάδα αστρονόμων κατάφεραν να συλλέξουν για πρώτη φορά, άμεσα, το φάσμα φωτός από εξωηλιακό πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από νεαρό αστέρα με την ονομασία HR 8799. Γύρω από τον αστέρα HR 8799 έχουν ανακαλυφθεί τρεις συνολικά πλανήτες με μάζες μεταξύ επτά και δέκα φορές τη μάζα του πλανήτη Δία, ενώ οι αποστάσεις των πλανητών από τον αστέρα είναι από 20 έως 70 Αστρονομικές Μονάδες (1 Αστρονομική Μονάδα είναι η απόσταση μεταξύ της Γης και του Ήλιου). Η μάζα του κεντρικού αστέρα είναι 1,5 φορές εκείνης του Ήλιου. Το σύστημα περιέχει επίσης δυο ζώνες από μικρότερα αντικείμενα ανάλογες της ζώνης των αστεροειδών και της ζώνης Κάιπερ του δικού μας ηλιακού συστήματος.
Το πρώτο άμεσο φάσμα ενός εξωηλιακού πλανήτη που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από αστέρα παρόμοιο με το δικό μας Ήλιο, δίνει πολύ σημαντικά και νέα στοιχεία για το σχηματισμό και τη σύνθεση των πλανητών. Το φάσμα από έναν πλανήτη θεωρείται από τους αστρονόμους πως είναι το χαρακτηριστικό αποτύπωμα του ("fingerprint"). Παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τα χημικά στοιχεία των ατμοσφαιρών των πλανητών. Επιπλέον, μελετώντας τη χημική σύσταση της ατμόσφαιρας μπορούμε να εξάγουμε σημαντικά στοιχεία και για την πιθανότητα ύπαρξης ή μη στοιχειωδών μορφών ζωής.
Ο πλανήτης που μελετήθηκε έχει μάζα περίπου 10 φορές εκείνης του Δία, θερμοκρασία περίπου 800 βαθμών Κελσίου, ενώ η απόσταση του από τον κεντρικό αστέρα υπολογίστηκε σε 38 Αστρονομικές Μονάδες. Για την παρατήρηση του συγκεκριμένου αντικειμένου χρησιμοποιήθηκε το ειδικό σύστημα NaCo του VLT το οποίο περιλαμβάνει ένα φασματογράφο που ανιχνεύει στο κοντινό-υπέρυθρο (Near-Infrared Imager and Spectrograph - CONICA) και ένα σύστημα προσαρμοστικής οπτικής (Nasmyth Adaptive Optics System - NAOS).
Η ανάλυση του φάσματος έδειξε ότι υπάρχουν σημαντικές διαφορές από τα διάφορα πρότυπα που έχουν δημιουργήσει οι επιστήμονες μέχρι σήμερα. Η επιστημονική ομάδα συμπεραίνει ότι η σκόνη που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του φάσματος και επομένως θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται λεπτομερειακά στα θεωρητικά πρότυπα.
Οι αστρονόμοι θα δοκιμάσουν στο μέλλον να λάβουν φάσματα και από τους δυο άλλους πλανήτες του συστήματος για να τα μελετήσουν και να τα συγκρίνουν μεταξύ τους με στόχο την κατανόηση του τρόπου δημιουργίας και εξέλιξης παρόμοιων συστημάτων αλλά και του δικού μας ηλιακού συστήματος.