Ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε με τη βοήθεια του διαστημοπλοίου Mars Reconnaisance Orbiter της ΝΑSA αρκετούς νέους κρατήρες στον Άρη που δημιουργήθηκαν από πιθανές προσκρούσεις μετεωριτών στην περιοχή Arcadia Planitia (Εικόνα 1) η οποία βρίσκεται μεταξύ του βόρειου πόλου και του ισημερινού του κόκκινου πλανήτη. Τα βάθη των κρατήρων κυμαίνονταν από μισό μέτρο μέχρι και 2.5 μέτρα, οι διάμετροι δε αυτών υπολογίζονται σε μερικά μέτρα (Εικόνα 2).
            Μερικοί από τούς κρατήρες αυτούς δεν υπήρχαν σε παλιότερες φωτογραφίες και αποτελούν νέα  ευρήματα. Η ομάδα επεξεργασίας εικόνων κατά τη σύγκριση παλαιότερων και νέων εικόνων της ίδιας περιοχής αποκάλυψε λεπτομέρειες στους πυθμένες και στα στόμια των κρατήρων αυτών. Ειδικότερα, ενώ οι παλαιότερες εικόνες έδειχναν λεπτές επιστρώσεις πάγου μέσα και γύρω από τους κρατήρες, οι νεότερες ήταν πολύ σκοτεινές. Αυτό εξηγείται από τη σταδιακή εξάτμιση του πάγου στη λεπτή ατμόσφαιρα του πλανήτη.
             Εκτιμάται ότι το πάχος του στρώματος του πάγου είναι ένα μέτρο και ο συνολικός του όγκος περίπου ένα εκατομμύριο κυβικά χιλιόμετρα. Υπολογίζεται δε, ότι το στρώμα αυτό καλύπτει περίπου τη μισή επιφάνεια του πλανήτη. Οι νέες παρατηρήσεις έχουν καταδείξει τρία σημαντικά στοιχεία. Πρώτον, ότι ο πάγος είναι 99% καθαρός, δηλαδή χωρίς προσμίξεις χώματος από τα επιφανειακά στρώματα. Δεύτερον ότι η σύστασή του είναι παρόμοια με τη σύσταση του πάγου στην Γροιλανδία και τρίτον ότι το στρώμα πάγου ξεκινά περίπου 20 εκατοστά κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη. Αυτό συνεπάγεται ότι αν το διαστημικό όχημα Viking Lander 2, που προσεδαφίστηκε στον Άρη το 1976, είχε ψάξει για πάγο 2 ίντσες βαθύτερα, αυτή η ανακάλυψη θα είχε γίνει 33 χρόνια νωρίτερα. 
            Ο πάγος αυτός εκτιμάται σαν υπόλειμμα κάποιου παλαιότερου υγρού κλίματος αρκετές χιλιάδες χρόνια πριν. Οι επιστήμονες διατείνονται ότι γνώριζαν για το στρώμα πάγου στα μεγάλα γεωγραφικά πλάτη του Άρη, απλώς δεν φαντάζονταν ότι η έκταση του στρώματος αυτού θα έφτανε τόσο κοντά στον ισημερινό. Η μεθοδολογία στην οποία βασίζονται τα τελευταία αυτά ευρήματα μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εργαλείο για την ανίχνευση πάγου και σε άλλες περιοχές του κόκκινου πλανήτη καθώς και περαιτέρω μελέτης των κλιματολογικών αλλαγών κατά το πρόσφατο παρελθόν του Άρη.