Ποια είναι τα δομικά στοιχεία του γαλαξία μας; Ποια είναι η ταχύτητα περιστροφής του, πόση μάζα εκτιμάται ότι έχει και πόσες είναι οι σπείρες του; Ποια εντέλει είναι η νέα εικόνα του όπως φαίνεται από τη Γη; Σε αυτές τις ερωτήσεις φαίνεται να απαντά η νέα μελέτη επιστημόνων του κέντρου Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian, η οποία βασίζεται σε παρατηρήσεις που έλαβαν χώρα με τη βοήθεια πλειάδας ραδιοτηλεσκόπιων (VLBA) από τη Χαβάη, τη Νέα Αγγλία και τη Καραϊβική.
H επιστημονική αυτή ομάδα παρατήρησε δεκαοχτώ περιοχές σχηματισμού νέων αστέρων στις σπείρες του γαλαξία μας, μέτρησε τις αποστάσεις και μελέτησε τις κινήσεις των αστέρων των περιοχών αυτών με πολύ μεγάλη ακρίβεια, εφόσον η διακριτική ικανότητα της συστοιχίας VLBA (Very Long Baseline Array) ισοδυναμεί με την δυνατότητα να διαβάσει κάποιος από τη Νέα Υόρκη μια εφημερίδα στο Los Angeles. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων αυτών διέφεραν με αυτά προηγούμενων μετρήσεων κατά ένα παράγοντα περίπου δύο. Με τον τρόπο αυτό δόθηκε η ευκαιρία στους επιστήμονες να χαρτογραφήσουν τις σπείρες του γαλαξία μας, καθώς και να κατασκευάσουν ένα τρισδιάστατο χάρτη κινήσεων των αστέρων που βρίσκονται στις περιοχές αυτές (Εικόνα 1).
Aπό τις παρατηρήσεις και τους υπολογισμούς των αστρονόμων βρέθηκε ότι ο γαλαξίας μας περιστρέφεται με ταχύτητα 270 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο ή περίπου 1.000.000 χλμ. την ώρα, δηλαδή κατά 16% περισσότερο από ότι μέχρι σήμερα πιστευόταν. Τα ευρήματα αυτά συνάδουν επομένως και με αύξηση της μάζα του γαλαξία μας κατά περίπου 40% αλλά και με αυξημένη πιθανότητα σύγκρουσης με τον γαλαξία της Ανδρομέδας γρηγορότερα από ότι είχε προηγουμένως υπολογιστεί. Ωστόσο, αυτό δε θα συμβεί νωρίτερα από δύο με τρία δισεκατομμύρια χρόνια. Επίσης, η μελέτη χαρτογράφησης των περιοχών με έντονη αστρογένεση (star forming regions) κατέδειξε ότι ο γαλαξίας μας έχει τέσσερις σπείρες αντί για δύο. Αυτό το αποτέλεσμα έρχεται σε απόλυτη συμφωνία με την νέα μελέτη ομάδας αστρονόμων του πανεπιστημίου Iowa State που χρησιμοποίησε υπέρυθρα δεδομένα για την ακριβή ανακατασκευή των σπειροειδών δομών του γαλαξία μας (Εικόνα 2).

H παρούσα μελέτη ανακοινώθηκε στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας (American Astronomical Society), σηματοδοτώντας παράλληλα και την αρχή για μια περισσότερο συστηματική έρευνα για τη σκοτεινή ύλη στον γαλαξία μας αλλά και σε άλλους κοντινούς γαλαξίες.