Με τη βοήθεια επίγειων αλλά και των διαστημικών τηλεσκοπίων της NASA Chandra και Spitzer, ομάδα αστρονόμων από διάφορα ινστιτούτα ανακάλυψε το πιο μακρινό γαλαξιακό σμήνος, με την κωδική ονομασία JKCS041 (Εικόνα 1) σε ερυθρομετάθεση z ~ 2, δηλαδή σε απόσταση 10.2 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, καταρρίπτοντας συγχρόνως το προηγούμενο ρεκόρ που κατείχε το γαλαξιακό σμήνος ΧΜΜXCS J2215.9-1738 κατά ένα ολόκληρο δισεκατομμύριο έτη φωτός. Το JKCS041 βρίσκεται στον αστερισμό του Κήτους, ενώ το μέγεθος του υπολογίζεται σε περίπου 200 εκατομμύρια έτη φωτός (~60 Mpc).
            Το γαλαξιακό σμήνος JKCS041 αρχικά εντοπίστηκε μέσω του τηλεσκοπίου UKIRT, ενώ η απόστασή του υπολογίστηκε μέσω οπτικών και υπερύθρων παρατηρήσεων από τα τηλεσκόπια UKIRT, Spitzer και CFHΤ (Canada-France-Hawaii). Ωστόσο, η σημαντικότερη παρατήρηση πραγματοποιήθηκε με το τηλεσκόπιο Chandra το οποίο και κατέγραψε την ύπαρξη θερμού αερίου μεταξύ των γαλαξιών. Αυτό καταδεικνύει ότι πρόκειται για ένα  αυθεντικό γαλαξιακό σμήνος και όχι για ένα αντικείμενο που βρίσκεται σε φάση δημιουργίας. Αυτό είναι και το όριο της απόστασης στην οποία μπορεί να ανακαλυφθεί ένα πραγματικό γαλαξιακό σμήνος, όπως αναφέρει ο Stefano Andreon από το ινστιτούτο INAF στην Ιταλία. H δύναμη της βαρύτητας δε θα μπορούσε να δράσει γρηγορότερα ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για το σχηματισμό γαλαξιακών σμηνών σε μεγαλύτερες αποστάσεις, άρα και σε πιο πρώιμα στάδια του σύμπαντος.
Η ανακάλυψη αυτή είναι συναρπαστική, συγχρόνως όμως και πολύ σημαντική για την κοσμολογία και για την κατανόηση της εξέλιξης του σύμπαντος γενικότερα. Οι αστρονόμοι ισχυρίζονται ότι η συγκριτική μελέτη του συγκεκριμένου γαλαξιακού σμήνους σε σχέση με άλλα γαλαξιακά σμήνη που παρατηρούνται στο εγγύς σχετικά σύμπαν θα βοηθήσει στην επιβεβαίωση του κυρίαρχου κοσμολογικού μοντέλου. Ωστόσο, χρειάζεται ένα μεγαλύτερο δείγμα από μακρινά γαλαξιακά σμήνη ώστε οι επιστήμονες να αποφανθούν με βεβαιότητα.